15 april 2014, Van San Cristobal naar Panajachel
16 April 2014 | Guatemala, Panajachel
Dinsdag 15 april 2014,
Weer heel vroeg op, om 6.15 uur moeten de koffers klaarstaan. Twee uur later zijn we bij de grens met Guatemala. De gids neemt de grensformaliteiten voor zijn rekening, daarbij gaan twee flessen sterke drank mee. Dat blijkt te werken, want we zijn relatief snel klaar.Onze bus blijft in Mexico, zodat we na een half uurtje wachten lopend de grens kunnen oversteken. Guatemala heeft
14 miljoen inwoners waarvan 6 mln Maya. In totaal worden er 23 verschillende talen gesproken.
Bij de grensovergang is ook een grote markt met heeeeeeel veel kraampjes met vooral kleding en schoenen. Maar ook electronica wordt veelvuldig aangeboden. daarnaast valt op dat veel vrouwen met grote pakken toiletpapier lopen te sjouwen. Zeker in de aanbieding.
Onze Guatemalteekse bus komt vrij snel en dan volgt een boeiend stukje over de markt. De kraampjes staan zo dicht bij de weg, dat er maar een auto/bus tegelijk langs kan. Wij kunnen het systeem dat daarvoor gebruikt wordt niet ontdekken, maar na een half uur zijn we van de markt af. Een boeiende ervaring, in een bus over een drukke markt rijden.
De reis gaat verder door de Sierra Madre, een behoorlijk hoog gebergte. Weer veel bochten, maar gelukkig wat minder verkeersdrempels dan in Mexico. We lunchen in Huehuetenango: plaats van heel veel heuvels.Tenango is het Mayawoord voor : plaats van,heel veel plaatsen hebben dat dus in hun naam.
de volgende stop is op een kruispunt van vier belangrijke wegen in Guatemala. Hier is het vooral heel boeiend om te zien hoe men probeert de lange afstandsbussen vol te krijgen. Dit zijn oude Amerikaanse schoolbussen die gepimpt zijn en het openbaar vervoer over lange afstanden verzorgen. Op de (twee-persoons) bankjes kunnen toch zeker 3 mensen zitten, ook vee gaat vrolijk mee. Dit levert deze bussen de bijnaam "Kippenbussen" op. De hulpjes van de chauffeur doen heel erg hun best mensen in hun bus te krijgen, limonade verkopers springen op een rijdende bus om hun waar te slijten, terwijl men nog bezig is de bagage op het dak te hijsen en de passagier nog niet ingestapt is, gaat de bus al rijden. Kortom een chaos, maar zeer leuk om naar te kijken.
uiteindelijk zijn we om 18.00 uur ( Guatemalteekse tijd, is 1 uur vroeger dan Mexico en dus 8 uur dan Nederland) in ons hotel. Deze plaats is bekend om zijn meer, wat het mooiste van Amerika heet te zijn en zijn vulkanen. We gaan morgen eens kijken, wandelen, varen en wat plaatsjes bekijken.
Weer heel vroeg op, om 6.15 uur moeten de koffers klaarstaan. Twee uur later zijn we bij de grens met Guatemala. De gids neemt de grensformaliteiten voor zijn rekening, daarbij gaan twee flessen sterke drank mee. Dat blijkt te werken, want we zijn relatief snel klaar.Onze bus blijft in Mexico, zodat we na een half uurtje wachten lopend de grens kunnen oversteken. Guatemala heeft
14 miljoen inwoners waarvan 6 mln Maya. In totaal worden er 23 verschillende talen gesproken.
Bij de grensovergang is ook een grote markt met heeeeeeel veel kraampjes met vooral kleding en schoenen. Maar ook electronica wordt veelvuldig aangeboden. daarnaast valt op dat veel vrouwen met grote pakken toiletpapier lopen te sjouwen. Zeker in de aanbieding.
Onze Guatemalteekse bus komt vrij snel en dan volgt een boeiend stukje over de markt. De kraampjes staan zo dicht bij de weg, dat er maar een auto/bus tegelijk langs kan. Wij kunnen het systeem dat daarvoor gebruikt wordt niet ontdekken, maar na een half uur zijn we van de markt af. Een boeiende ervaring, in een bus over een drukke markt rijden.
De reis gaat verder door de Sierra Madre, een behoorlijk hoog gebergte. Weer veel bochten, maar gelukkig wat minder verkeersdrempels dan in Mexico. We lunchen in Huehuetenango: plaats van heel veel heuvels.Tenango is het Mayawoord voor : plaats van,heel veel plaatsen hebben dat dus in hun naam.
de volgende stop is op een kruispunt van vier belangrijke wegen in Guatemala. Hier is het vooral heel boeiend om te zien hoe men probeert de lange afstandsbussen vol te krijgen. Dit zijn oude Amerikaanse schoolbussen die gepimpt zijn en het openbaar vervoer over lange afstanden verzorgen. Op de (twee-persoons) bankjes kunnen toch zeker 3 mensen zitten, ook vee gaat vrolijk mee. Dit levert deze bussen de bijnaam "Kippenbussen" op. De hulpjes van de chauffeur doen heel erg hun best mensen in hun bus te krijgen, limonade verkopers springen op een rijdende bus om hun waar te slijten, terwijl men nog bezig is de bagage op het dak te hijsen en de passagier nog niet ingestapt is, gaat de bus al rijden. Kortom een chaos, maar zeer leuk om naar te kijken.
uiteindelijk zijn we om 18.00 uur ( Guatemalteekse tijd, is 1 uur vroeger dan Mexico en dus 8 uur dan Nederland) in ons hotel. Deze plaats is bekend om zijn meer, wat het mooiste van Amerika heet te zijn en zijn vulkanen. We gaan morgen eens kijken, wandelen, varen en wat plaatsjes bekijken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
